In aanvulling op de leerstijlen van Kolb en Vermunt ontwikkelde Manon Ruijters een theorie rondom leervoorkeuren. Deze gaan niet zozeer over de persoon die leert, maar over de context waarin je graag leert.
Belangrijk voor trainers: Er blijkt weinig bewijs te zijn dat leerstijlen bestaan en dat het gebruik hiervan door trainers echt betere leerresultaten in trainingen oplevert. Sommige wetenschappers noemen het bestaan van leerstijlen zelfs een mythe. Ik heb hierover een nieuw artikel geschreven dat je hier kunt vinden. Dit nieuwe artikel gaat overigens niet specifiek in op de waarde van de leervoorkeuren die je op deze pagina kunt vinden.
Wie is Manon Ruijters?
Manon Ruijters werkt als adviseur bij Twynstra Gudde. In haar werk staan het leren en ontwikkelen van mensen en organisaties centraal. Zij is ook de schrijver van het boek ‘Liefde voor Leren’. Hierin beschrijft ze een taal waarmee ze de diversiteit in het leren benoemt.
Ruijters is van mening dat leren veel meer omvat dan het schoolse leren in een klaslokaal. Leren gebeurt overal in allerlei vormen.
In de theorie van Kolb mist zij een aantal zaken, zoals het sociale karakter van leren en het belang van de context waarin je leert. Kolb legt sterk de nadruk op ervaringsleren, en andere vormen van leren, zoals zelfstudie, blijven buiten beschouwing.
De introductie van Leervoorkeuren
Om vooral de context waarin geleerd wordt te benadrukken, ontwikkelde Ruijters haar theorie over Leervoorkeuren.
In deze theorie ontstaan effectieve leertrajecten wanneer we de juiste match kunnen maken tussen de leervoorkeur van een cursist en de manier waarop het leren georganiseerd wordt.
Om deze match te bevorderen, beschrijft zij vijf leervoorkeuren in de vorm van vijf metaforen:
- Kunst afkijken:Deze mensen leren het liefst in de spanning van de praktijk. Ze observeren anderen, analyseren wat bruikbaar is en passen dat toe in hun werk.
- Participeren: Leren door te sparren met anderen. Hun reacties en ideeën voeden jouw leerproces.
- Kennis verwerven: Grote kans dat je deze mensen met hun neus in een boek vind. Ze houden van leren waarbij een expert kennis overdraagt.
- Oefenen: Mensen die graag oefenen, proberen iets nieuws graag uit in een veilige omgeving. Ze zijn niet bang voor fouten, want daar leren ze van.
- Ontdekken:Zij leren het liefst van het leven. Schools leren is te beperkt voor hen. Ze leren het liefst door zelf iets uit te vinden.
Leervoorkeuren gaan niet zozeer over de persoon die leert, maar over de context waarin je graag leert. Ruijters beperkt zich bewust tot deze context, omdat alle verschillen in leren zich niet laten vangen in één model. Voorkeuren ontwikkel je in de loop van je leven. Maar ook in wisselwerking met de organisatie en de beroepsgroep waarin je functioneert. Leervoorkeuren zijn redelijk stabiel, maar zijn wel situatieafhankelijk en kunnen zich ontwikkelen.
