De theatermaker die mijn trainingsruimte verbouwde

Enkele jaren geleden volgde Aart van Harten een train-de-trainer bij mij. Toen het zijn beurt was om een minitraining te geven, deed hij iets wat ik nog nooit had meegemaakt.

Hij begon, aanvankelijk zonder uitleg, mijn trainingsruimte te verbouwen. Hij haalde allerlei spullen die voorin stonden weg. Toen liep hij de groep weer in, draaide zich om en bestudeerde zijn ‘podium’. Hij knikte goedkeurend, liep weer naar voren en zette nog wat spullen anders neer. En toen pas was hij klaar om te beginnen.

Het duurde maar een paar minuten, maar ik ben het nooit vergeten. Aart is namelijk theatermaker en bekeek de plek waar de trainer staat als het podium in een theater. Hij wilde pas starten als de compositie goed was.

Een training is geen theater maar een werkplaats. Maar soms sta je als trainer wel voor de groep en heb je iets te vertellen waar je alle aandacht voor wil. En juist voor die momenten kunnen we iets van een theatermaker leren.

Bekijk je trainingsruimte eens vanuit de positie van de deelnemers.
Wat zien de deelnemers? Kunnen ze hun aandacht volledig op jou en jouw boodschap richten, of worden ze afgeleid door allerlei prikkels? Bijvoorbeeld:

• Die mooie spreuk aan de muur
• Een schilderij waar je uren naar kunt kijken
• Banners, flip-overs, kaarten die uitnodigen om naar te kijken
• Oude informatie (van een vorig trainingsonderdeel) dat nog in beeld is
• Een fel raam, waardoor jij als trainer een zwart silhouet wordt
• Jouw uitgestalde koffers en trainingsmaterialen die in een hoek op de vloer staan

Het zijn allemaal zaken die wij niet zo goed zien omdat het meestal achter en naast ons staat.

Sinds dit voorval ben ik ik zorgvuldiger geworden bij het inrichten van ‘mijn’ kant van de trainingsruimte. En soms loop ik nog even de groep in om te kijken wat mijn deelnemers zien.

Sowieso wel een mooie metafoor: Kijk eens vanuit het perspectief van de deelnemers naar jouw training. ;-)